Σαμι,
ειναι Χριστουγεννα!
Ποσο χαιρομαι! Μαζι και ολοι οι ανθρωποι θελω να πιστευω. Τα μοσχομυριστα γλυκα, οι κουραμπιεδες και τα μελομακαρονα... Το δεντρο που στολιζει ολο το σαλονι, τα απειρα φωτακια που αναβοσβηνουν παιχνιδιαρικα...
ΤΕΡΜΑ. Δεν μπορω να συνεχησω αλλο αυτην την προσποιηση. Γιατι να φερομαι τοσο ψευτικα στον ιδιο μου τον εαυτο? Γιατι Sami?
Θελω απλα να φυγω, να τρεξω ουρλιαζωντας μακρυα... Μονο αυτο θελω... Και ομως δεν μπορω...
Ωρες ωρες σκεφτομαι αν πραγματικα εχω προβληματα διχασμενης ποσωπικοτητας. Αν οντως ειμαι διπροσωπη με την εννοια του οτι οι δυο μου εαυτοι εμφανιζονται καθημερινα ποτε ο ενας και ποτε ο αλλος.
Δεν θελω να το αναλυσω. Φοβαμαι οτι τρελαινομαι...
Και το χειροτερο ειναι οτι ξερω γιατι γινονται ολα αυτα.
Ειμαι ψευτικη. Δεν ημουν αλλα οποτε επρεπε εμφανιζα αυτο το ψευτικο προσωπο, το ψευτικο χαμογελο, την ψευτικη χαρα και σιγα σιγα εγιαν η ιδια ψευτικη χωρις να το καταλαβω.
Sami, Συγγνωμη για τοτε που ημουν ψευτικη. Το ηξερες και προσπαθουσες να μου το πεις. Αλλα δεν ακουγα. Συνεχιζα να προσποιουμε ...
Jessica
Υπέροχη ανάρτηση..Μου θυμίζει τα δικά μου χίλια πρόσωπα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές και καλώς σε βρήκα :)
ευχαριστω και επισης :)
ΑπάντησηΔιαγραφή