Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Smells Like Christmas Spirit

Εφτασαν τα Χριστουγεννα Sami.
Θα επρεπε να ειμαι χαρουμενη ετσι? να φορεσω κατι πολυχρωμο μαζι με ενα λαμπερο χαμογελο και να βγω στους δρομους να αγκαλιασω τον κοσμο ολο. Γιατι δεν εχω αυτη τη διαθεση?
Γιατι Sami?
Μπροστα μου εχω ενα βιβλιο αγγλικων.
Καταραμενο Proficiency.
Νιωθω πιεσμενη.
ο εγκεφαλος μου μονολογει.
2 διαγωνισματα για οταν ανοιξουν τα σχολεια...
Αγγλικα
Συν ολα τα υπολοιπα
Και 1 διαγωνισμα στο ιδιαιτερο.
Πως να γιορτασω αυτες τις μερες χαρας μετα?
Δεν θελω να γραψω κατι καταθλιπτικο παλι. Γιατι μετα δεν σταματω.
Διαγραψτε ολα αυτα που εγραψα παραπανω.
θα αρχησω ξανα το ποστ.

Σαμι,
  ειναι Χριστουγεννα!
Ποσο χαιρομαι! Μαζι και ολοι οι ανθρωποι θελω να πιστευω. Τα μοσχομυριστα γλυκα, οι κουραμπιεδες και τα μελομακαρονα... Το δεντρο που στολιζει ολο το σαλονι, τα απειρα φωτακια που αναβοσβηνουν παιχνιδιαρικα...




ΤΕΡΜΑ. Δεν μπορω να συνεχησω αλλο αυτην την προσποιηση. Γιατι να φερομαι τοσο ψευτικα στον ιδιο μου τον εαυτο? Γιατι Sami?
Θελω απλα να φυγω, να τρεξω ουρλιαζωντας μακρυα... Μονο αυτο θελω... Και ομως δεν μπορω...


Ωρες ωρες σκεφτομαι αν πραγματικα εχω προβληματα διχασμενης ποσωπικοτητας. Αν οντως ειμαι διπροσωπη με την εννοια του οτι οι δυο μου εαυτοι εμφανιζονται καθημερινα ποτε ο ενας και ποτε ο αλλος.
Δεν θελω να το αναλυσω. Φοβαμαι οτι τρελαινομαι...
Και το χειροτερο ειναι οτι ξερω γιατι γινονται ολα αυτα.


Ειμαι ψευτικη. Δεν ημουν αλλα οποτε επρεπε εμφανιζα αυτο το ψευτικο προσωπο, το ψευτικο χαμογελο, την ψευτικη χαρα και σιγα σιγα εγιαν η ιδια ψευτικη χωρις να το καταλαβω.




Sami, Συγγνωμη για τοτε που ημουν ψευτικη. Το ηξερες και προσπαθουσες να μου το πεις. Αλλα δεν ακουγα. Συνεχιζα να προσποιουμε ...
                                                                                                      Jessica

2 σχόλια: