Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

The Last Spell Of Harry Potter

Χθες το βραδυ ηταν η πρεμιερα της τελευταιας ταινιας του Χαρυ Ποτερ. Για την ακριβεια το δευτερο μερος της τελευταιας ταινιας του Χαρυ Ποτερ.

Ολα αυτα τα χρονια, απο την πρωτη δημοτικου οπου επιασα στα χερια μου το πρωτο βιβλιο και χαθηκα σ'αυτον τον ξεχωριστο κοσμο, ηταν ενας μαραθωνιος αγωνιας, μαθησης και μαγειας.
Μπορει το story line να ηταν κοινοτυπο (ο καλος και ο κακος : ποιος θα νικησει στο τελος?) αλλα πραγματικα η ιστορια του ορφανου αγοριου με την αθλια παιδικη ηλικεια συγκινησε, σοκαρε και εκανε ολο τον κοσμο να το αγαπησει.

Μπορει στο σινεμα να ποδοπατηθηκα μεχρι να βρεθω εστω κοντα στν εισοδο, μπορει να τελειωσαν τα εισητηρια και εγω να αναγκαστω να τρυπωσω, μπορει να μην βρηκα κενη θεση και να καθησα κατω, μπορει ολοι να μιλουσαν, να πετουσαν ποπ κορν και να μιλουσαν αλλα πραγματικα αυτη η τελευταια ταινια με αφησε συγκλονισμενη.
Βγαινωντας ειχα αυτο το κενο βλεμμα στα ματια μου και το μονο που μπορουσα να σκεφτω ηταν μια λεξη. ''Τελειωσε''.

Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι μετα απο τοσα χρονια προσμονης, ολος αυτος ο μαγικος κοσμος τελειωσε με αισιο τελος. Τελειωσε στις οθονες μας και στα ραφια της βιβλιοθηκης μας αλλα οχι και στην καρδια μας, αυτο ειναι σιγουρο απλα καθε χρονο ολοι ηξεραν οτι θα πανε μια φορα σινεμα για να δουν Χαρυ Ποτερ (οπως λεγαν)  και τωρα εξαφανιστηκε απο τα σχεδια των επομενων χρονων.

Ποσες κρυες νυχτες, ποσα βραδυα που η μερα ηταν κατι παραπανω απο βασανιστικη σε σημειο να θεω να απαλλαγω απο την ζωη μου κυριολεκτικα, ανοιγα απλα ενα απο τα βιβλια και χανομουν στις λεξεις... Εβλεπα τον Ρον και την Ερμιονη να υποστηριζουν τον Χαρυ σε ολες τις δυσκολες στιγμες του και θυμομουν και γω ανθρωπους που παντα ηταν διπλα μου και αισθανομουν καλυτερα. Συγκρινα τις ζωες μας, τα ονειρα μας, τα προβληματα μας. Ενα κοριτσι που ζει στην σκληρη πραγματικοτητα και εναν χαρακτηρα που σδημιουργηθηκε οσο η δημιουργος του καθοταν σε εναν σταθμο τρενων πολλα χιλιομετρα απο τη χωρα στην οποια ζω.
Εαν εξαιρεσουμε την υπερφυσικη δραστηριοτητα και το γεγονος οτι τον Χαρυ κυνηγουσε ενας σκοτεινος μαγος χωρις μυτη (χου-χου) τα συναισθηματα ηταν τα ιδια.

Απογοητευση, πονος, θυμος, προδοσια αλλα και αγαπη, στοργη, ευτυχια και πιστη.

Θελω να ελπιζω οτι και οι επομενες γενιες θα μαθουν οχι μονο τον Χαρυ Ποτερ αλλα και τους υπολοιπες χαρακτηρες που συνεβαλλαν στη δημιουργια αυτου του μαγικου κοσμου.

Τον Νεβιλ που ολα αυτα τα χρονια ηταν ενα ντροπαλο και ατσαλο αγορι, αλλα βρηκε την δυναμη και το θαρρος να εναντιωθει μπροστα στον ''Αρχοντα του σκοτους'' και να σκοτωσει την Ναγκινι, το φιδι που αποτελουσε εναν Πεμπτουσιωτη.

Τον Σεβερους Σνειπ, που επισης ολα αυτα τα χρονια διακυνδυνευε τη ζωη του προστατευοντας τον Χαρυ με οποιο δυνατο μεσον ειχε χωρις να δισταζει στιγμη. Που ειχε την υπομονη να υπομενει τον γιο του παιδικου και παντοτινου του ερωτα να τον μισει και να τον καταδικαζει για οτι κακο γινοταν ενω στην πραγματικοτητα ηταν ο τελευταιος που εφταιγε.

Την Λουνα, που αν και μπηκε αργα στην ιστορια, αποτελεσε σημαντικο μερος της ολης ιστοριας και ποτε δεν κατηγορησε τον Χαρυ για την απαγωγη της.

Τον Χαγκριντ, που κατα τη γνωμη μου ηταν ο πιο ευαισθητος χαρακτηρας. Μπορει να εστεκε με περηφανεια μπροστα σε τερατωδη πλασματα αλλα στην πραγματικοτητα ηταν ο πιο τρωτος και αδικημενος. Υπεστη τον ρατσισμο, τα βασανηστηρια και την αισθηση του να χανεις τους αγαπημενους σου αλλα αντεξε και ποτε δεν ειχε αμφιβολιες για το δρομο που θα επρεπε να ακολουθησει. Ηταν απο τους πιο πιστους φιλους του Χαρυ και τον βοηθουσε, ετοιμος για καθε προκληση.

Τον Ντομπι, ενα ξωτικο ξεχωριστο που παρολο που απεκτησε την ελευθερια του και ηταν συμβολο του ειδους του, εμεινε μεχρι το τελος στο πλευρο του Χαρυ και της παρεας του οχι επειδη του χρωτουσε χαρη (ο Χαρυ τον ειχε ελευθερωσει ουσιαστικα) αλλα επειδη πραγματικα ενιωθε φιλος και αδερφος του. Δεν διστασε να δωσει την ζωη του στην μαχη για το καλο και να τρεξει αμεσως να βοηθησει οποιαδηποτε στιγμη και σε οποιοδηποτε μερος...

Θα μπορουσα να χαρακτηρισω και να μιλησω για ολους τους χαρακτηρες και τους ηθοποιους αλλα για να κλεισω θα ηθελα να πω δυο λογια για τον δικο μου αγαπημενο χαρακτηρα που δεν ειναι αλλη απο την Μπελατριξ. Μπορει να ηταν η πιο φανατικα τυφλη προς τον Βολντεμορντ, μπορει να ηταν κακια ως το μεδουλι, να σκοτωνε και να το ευχαριστιοτανε και να μην ενιωθε ουτε μια ενοχη για ολα τα φρικτα πραγματα που εκανε και προξενουσε αλλα η δυναμικη και η αυτοπεποιθηση της ειναι κατι το εκπληκτικο για μενα.
Για αυτο αξιζουν συγχαρητηρια στην Helena Bohnam Carter που ενσαρκωσε και απεδωσε τον ρολο εξαιρετικα, καλυτερα απο καθε αλλο ηθοποιο κατα τη γνωμη μου, προκαλωντας αυτην την ανατριχιλα και το αγχος οταν εμφανιζοταν σε καποια σκηνη.
Τα μαλλια της ηταν υπεροχα και προσδιδαν αυτην την ''τρελα'' που εβγαζε και η ιδια οποτε συγχαρητηρια και στον/στην κομμωτη/τρια.

Τελος, ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε ολους αυτους τους αγνωστους ηθοποιους προς εμενα, βοηθους και γενικα ολο το καστ και τους συντελεστες ολων αυτων των ταινιων που μας εδωσαν τη δυνατοτητα να μπουμε στον μαγικο κοσμο μεσω της οθονης μας.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και ενα ακομη μεγαλυτερο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην κυρια Τζοάν Κάθριν Ρόουλινγκ που δημιουργησε ολη αυτη την ατμοσφαιρα και καταφερε μαγνητησει με τα βιβλια της αναγνωστες καθε ηλικειας και ενδιαφεροντος. Που ενω την αππεριψαν απο ακρετους εκδοτικους οικους οταν εγραψε το πρωτο βιβλιο, δεν τα παρατησε και συνεχησε την προσπαθεια και που δεχτηκε μετα χαρας να υπογραψει τα 7 βιβλια μου!

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Sid and Nancy : Love Kills

Προσφατα (πριν απο δυο βδομαδες δηλαδη) ειδα αυτην την ταινια το ''Sid and Nancy:Love Kills'' που αναφερετε στον ''ερωτα'' του Sid Vicious τον γνωστο και διασημο μπασιστα των αθανατων ''Sex Pistols'' με την Nancy Spungen.
Πρωταγωνιστουν ο Gary Oldman και η Chloe Webb οταν ηταν πολλα χρονια νεοτεροι εννοειται μιας και η ταινια ειναι αρκετα παλια...
Για οσους δεν ξερουν Ο Gary Oldman ειναι ο ιδιος ηθοποιος που επαιζε στην επικη ταινια ''Η ερωμενη του Δρακουλα'' και πολυ γνωστος εγινε και απο το ρολο του θειου του Harry Potter στην ταινια ''Ο Χαρυ Ποτερ και ο αιχμαλωτος του Αζκαμπαν''.

Δυστηχως αυτη η ταινια δεν υπαρχει σε κανενα video club στη χωρα μας και κανεις αξιολογος μεταφραστης δεν μπηκε στον κοπο να την μεταφρασει ωστε ο ελληνικος πλυθησμος που δεν σκαμπαζει απο αγγλικα να μπορεσει να τη δει μεταφρασμενη. Μαλιστα, σχεδον κανενας στην χωρα μας δεν γνωριζει την υπαρξη αυτης της υπεροχης ταινιας.

Διαδραματιζεται στο Λονδινο (που αλλου?) κατα το μεγαλυτερο μερος της στην εποχη οπου η punk μουσικη βρισκοταν ακομα στις δοξες της και 10χρονα παιδαια ετρεχαν με μπαστουνια του μπεισμπολ κοπανοντας παραθυρα παρκαρισμενων αμαξιων.
Γενικα σε ολη την ταινια υπαρχουν μικρα περιστατικα που μας δινουν μια γευση απο το χαος που γινοταν τοτε.
Οι διαλογοι αναμεσα στους χαρακτηρες ηταν ρηχοι και απλοι. Κυριως επειδη οι περισσοτεροι ηταν στην ατμοσφαιρα της μαστουρας και προφανως ο/η σεναριογραφος δεν χρειαζοταν να σκεφτει κατι πολυπλοκο.
Παρολα αυτα ηταν μοναδικα υπεροχοι και η υποκριτικη ανεξαιρετως του καθε ηθοποιου απλα ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ.
Απο του Gary Oldman μεχρι και μιας κομπαρσας που απλα ηταν εγκυος και μαστουρωμενη σε ολη τη διαρκεια της ταινιας και απλα αναρωτιοταν πως να βγαλει το παιδι (ενας προτεινε το ''Μπασταρδος'').
Γενικα η ατμοσφαιρα του πανκ Λονδινου, τα σκηνικα, και η σκηνοθεσια ηταν φοβερη. Ειναι απλα ενα αριστουργημα.

Μια ταινια που καθε φαν της πανκ/ροκ σκηνης πρεπει να δει.

Αρνητικα:

--> Πολυ κακο λεξιλογιο και με αυτο εννοω τις βρισιες. Δηλαδη το παρακανανε με τετοιου ειδους χαρακτηρισμους.

--> Καποια σημεια που ηταν λιγο υπερβολικα κατα τη γνωμη μου.

Στιγμιοτυπα που μου αρεσαν:

--> Η γυναικα με το παιδι που ανεφερα πιο πανω πριν γεννησει το παιδι ειχε γραψει πανω στην μπλουζα της στην περιοχη της φουσκωμενης κοιλιας τη λεξη ''baby'' και το βρηκα πολυ αστειο.

--> Τα μαλλια ολων των χαρακτηρων ειδικα του Johnny Rotten που στην ταινια ο ηθοποιος Andrew Schofield ηταν ετσι.

--> Το γατακι που ''υιοθετησε'' η Nancy στην ταινια και κυκλοφορουσε στο διαμερισμα τους με ενα κολαρο με καρφια.

--> Ο τροπος που ο Johnny προφερε την προταση ''Boring Sid, boooring!''

Για την ακριβεια πολλα μου αρεσαν, ειναι μια καταπληκτικη ταινια που θα της εδινα oskar, θα την συστηνα να την δειτε αρκει να μην επηρεαζεστε ευκολα γιατι παρα το τραγικο τελος και των δυο πρωταγωνιστων απο υπερβολικη δοση παρουσιαζει μια ομορφη πλευρα των ναρκωτικων.

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α (Τα μαθητικά χρόνια)

Ναι ναι ολοι μας ξερουμε αυτον τον δημοφιλη ιστοτοπο που σπαταλαει ατελειωτες καθημερινες μας ωρες λες και δεν εχουμε τιποτα καλυτερο να κανουμε.
Αυτη η αναρτηση ομως δεν ειναι ουτε για το πως χαραμιζουμε τις ζωες μας μπροστα στον υπολογιστη ουτε για τα οφελη του facebook. Ηθελα απλως να μοιραστω ''Ομαδες'' οι οποιες ειναι πραγματικα πετυχημενες και φυσικα χωριζονται σε καποιες κατηγοριες. Στην συγκεκριμενη αναρτηση θα αναλυσω την πρωτη.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α (Τα μαθητικα χρονια)

1) Ειναι τυχαιο που ξερω ΠΑΝΤΑ καλυτερα τα θεματα της αλλης ομαδας?

Οκ, πετυχημενο το θεματακι. Και ναι αυτο συμβαινει ΠΑΝΤΑ. Πειτε μου οτι δεν ειμαι η μονη. Σε κλεινουν σε μια ταξη, σου βαζουν διαγωνισμα με διαφορετικα θεματα απο τον διπλανο σου για να μην αντιγραψεις λες και δινεις εξετασεις για PhD. Ελεοοος...

2) μαθητης-Ωρα για διαβασμα
5 λεπτα αργοτερα
μαθητης-Μαμα τελειωσα παω εξω...
Μετα απο τρεις μηνες
μανα-παιδι μου τι βαθμοι ειναι αυτοι?
μαθητης-μαμα οι καθηγητες δεν με συμπαθουνε

ποσες εκατονταδες χιλιαδες φορες εχω δωσει αυτην την δικαιολογια και φυσικα δεν ειμαι η μονη? Στην αρχη σε σωζει απο καταστασεις κυρηγματος αλλα μετα οταν πιπιλας την ιδια καραμελα για πολυ καιρο μια επισκεψη στο γραφειο των καθηγητων και υστερα απο πολλες συζητησεις με τους ''εκπαιδευτικους'' σου σε κλειδωνουν στο δωματιο με την απαγορευση κυκλοφοριας για ενα μηνα.

3) Κοιταω απο μακρυα το βιβλιο μου που με κοιταζει. Ειναι θεμα εγωισμου να ερθει αυτο σε μενα.

Θα μου επιτρεψετε να συμφωνησω απολυτα σε αυτο. Το κοιτας, σε κοιταζει, υστερα χανει την ευκαιρια για να κανει την πρωτη κινηση και σε βρισκει το πρωι με μπυρες σε μια προβλητα με παρεα.

3) Διαβαζω ρε μανα απλα εχω ανοιχτω το facebook γιατι οι σημειωσεις ειναι ποσταρισμενες.

Καλα αυτο ειναι αληθεια. Δεν ειναι λιγες οι φορες που η υλη των εξετασεων και τα αυριανα μαθηματα ηταν δημοσιευμενα στο φεισμπουκ για τους μαθητες σαν και του λογου μου που ενω βρισκονται μεσα στην ταξη το μυαλο τους ειναι 5 τετραγωνα πιο κατω...

4) Κοιταχτηκαμε με παθος. Ηξερα πως ηθελε εστω ενα αγγιγμα μου. Με φλερταρε εντονα αλλα ειπα οχι. Ας το παμε σιγα. Συγγνωμη βιβλιαρακι μου.

Ναι και αυτο μου εχει συμβει απειρες φορες... Στο κατω κατω υπαρχουν φορες που πρεπει να κανω λιγο την δυσκολη σωστα?

5) κανω φιλοτιμες προσπαθειες να διαβασω αλλα ο εγκεφαλος μου αρνειται να συνεργαστει...

Καλα αυτο συμβαινει καθε φορα που διαβαζω την επικεφαλιδα σε καποια βιβλια τυπου ''ΙΣΤΟΡΙΑ'' ή ''ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ''. Ειναι τρομερο πως οσο και να λες συνεχεια απο μεσα σου ''Πρεπει να το ανοιξω το ρημαδι το βιβλιο, πρεπει να διαβασω'' κοιτας εξω απο το παραθυρο και σκεφτεσαι του κοσμου τα ακυρα απο το τι φορουσε εκεινη η αθλια που αντιπαθεις μεχρι και το πως φτιαχνεται το ψωμι...

6) Γιατι καθεσαι στο facebook ενω εχεις εξετασεις? Για να παιρνεις σημειωσεις και να συζητας τις αποριες σου με τους συμμαθητες σου. Που λεφτα για καρτες?

Για να λεμε και του στραβου το δικιο το κανω συχνα αυτο. Δηλαδη ποιος ο λογος να χαλας καρτα εστω και αν ολοι εχουν whats up ενω ξερεις οτι σιγουρα ειναι στο φεισμπουκ ακομα και η απουσιολογος?

7) Καλα κυρια δεν θα το πιστεψετε αλλα την ωρα που πηγαινα να κανω τις ασκησεις των μαθηματικων μπαινουν απο το παραθυρο μου ο batman, o spiderman και ο superman και μου λενε <<freeeeeeeze, put the pen down slowely.>> Με το που το αφησα εξεραγη. Απο τοτε δεν ξαναπιανω στυλο στα χερια μου.

No comms

8) Τωρα θα κατσουμε να διαβασουμε. ΩΩΩ για δεεες. Ενα ΧΝΟΥΔΙ!

Καλα οταν το ειδα αυτο ξεραθηκα στα γελια. Και δεν ειναι δυνατον να κοιτας το διαβασμα οταν ενα ΧΝΟΥΔΙ περιστρεφεται στον αερα. Ειναι σαν να γυριζεις την πλατη στην Μαντοννα για να κοιταξεις τον Παπανδρεου στην εφημεριδα.

9) Πιο πολυ ωρα σπαταλαω στο να σκεφτομαι οτι πρεπει να διαβασω παρα στο διαβασμα...

Καλα αυτο νομιζω φαινεται και απο ολα τα παραπανω ^^

10) Κοιταζω το βιβλιο μου, με κοιταζει και αυτο ομως κανεις δεν κανει κινηση... Τι να πω. Ισως δεν ταιριαζουν τα ζωδια μας...

So true, με το ζορι να διαβασουμε?

11) χμμμ. μια ασκηση αρχαια, διαγωνισμα στην ιστορια, δυο ασκησεις αλγεβρα και χημεια το κεφαλαιο 5. Για να δουμε ποσες ελπιδες εχω για βαθμο... χμμμ. οκ, δεν εχω τιποτα να διαβασω για αυριο...

Ειναι περιεργο το οτι ενω κανονικα το γεγονος οτι δεν τα καταφερνεις σε κατι πρεπει να σε πεισμωνει να συνεχισεις ενω οταν ας πουμε ξερω οτι δεν θα γραψω τιποτα στο διαγωνισμα τα παραταω ολα και παω βολτα. xD

12) ρε σταματηστε να διαβαζεται μερικοι-μερικοι. Με κανετε και νιωθω ασχημα.

Χαχα, το εχω πει αυτο σε αρκετους και αρκετες πριν βρω αυτην την ομαδα στο facebook.

13) Ναι θα διαβασω. Ωχ! Τι ειναι αυτος ο ηχος? Ελα μην κλαις κρεβατι. θα ερθω σε λιγο. Τι? Τωρα? Καλα ερχομαι...

Οταν ξερεις οτι πρεπει να ξενυχτισεις για το αυριανο διαγωνισμα και νιωθεις οτι το κρεβατι σου σου τραγουδαει οτι πιο νανουριστικοτερο υπαρχει.

14) Αν το σχολειο μας μαθαινει κατι ειναι να γραφουμε μυνηματα χωρις να κοιταμε.

Αυτο μου ταιριαζει γαντι. Ευτυχως που στις μερες μας εχουν εφευρεθει τα κινητα αλλιως δεν υπαρχει τροπος να βγαλεις το 7ωρο.

15) μαθητης- μαμα παω σχολειο.
5 λεπτα αργοτερα εξω απο το σπιτι.
μαθητης-ελα ρε σε ποια κεφετερια ειστε? θα ειμαι εκει σε 10'

Αυτο δεν λεγεται κοπανα αλλα φρεντο για να ανοιξει το ματι μας πριν παμε στο μαθημα. Πως αλλιως περιμενουν να παρακολουθησουμε?

16) Εμεις οι εγκεφαλοι δεν χρειαζεται να διαβαζουμε. Αυτοσχεδιαζουμε...

Και υστερα ερχεται το 9 βαθμος τριμηνου...

17) Κυρια γυαλιζει ο πινακας.

Αλλα και αλλα δεν τα προσεχουμε.

18) Κοιτα θρασος! Εμεις εχουμε σοβαρη συζητηση και οι καθηγητες μας διακοπτουν...

Οντως! Μιλας με το διπλανο σου για τα κακογουστα ρουχα της θρησκευτικου και μας κανουν και παρατηρηση απο πανω. που να συζητουσαμε για τις τασεις του χρηματηστηριου.

19) μανα- γιατι εγραψες 15 στο τεστ? ο γιωργος γιατι εγραψε 20?
μαθητης- ο γιαννης ομως πηρε 4
μανα-ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.

αυτο το εχουν ακουσει ΧΙΛΙΕΣ φορες ολοι ειμαι 100% σιγουρη. Γιατι πηρες τοσο, γιατι οχι τοσο? και μπλα μπλα...

20) Το σχολειο ειναι τροφη εγω ομως κανω διαιτα.

Και κανεις δεν θα την σπασει ετσι?

21) Αν διαβαζα οσες ωρες ειμαι στο facebook τωρα θα ειχα παρει πτυχιο...

Ακρως αληθινο. Λοιπον εχω δεκαδες τετοιες ομαδες αλλα ειναι αρκετα για μια αναρτηση. Σε καποια απο τις επομενες αναρτησεις θα αναλυσω την ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β.

hope u like it!