Κυριακή 24 Απριλίου 2011

~Παρεξηγημενοι και Ταλαιπωρημενοι~

Ειναι γεγονος πως τις σημερινες ημερες (και με αυτο εννοω τις τωρινες εποχες, χρονια, πειτε το οπως θελετε) ακουγονται διαφορα προς την σεξουαλικοτητα, το παρουσιαστικο, τις δυνατοτητες και παει λεγοντας των celebrities. Οκ, και γω θα πω κατι οταν θα ειμαι στην παρεα αλλα ορισμενοι το εχουν παραχεσει.

Δηλαδη σνομπαρεις εναν τραγουδιστη/στρια επειδη δεν σου αρεσουν τα μαλλια του κι εξαιτειας αυτου τον χρηζεις ανικανο να τραγουδησει.

Δεν παει ετσι το πραγμα φιλε μου...
Ας παρουμε για παραδειγμα τον πολυσυζητημενο Justin Bieber (σοζ αν το εγραψα λαθος) ο οποιος εχει υποστει δισσεκατομυρια χαρακτηρισμους στο μεγαλυτερο μερος τους αρνητικους απο ατομα που απλως δεν πανε την φατσα του και πιστευουν πως ενα 16χρονο σκατο το εχει δει πανυγηρι και κανει πως τραγουδαει.

Ναι, μπορει να μην σε εκφραζει η μουσικη του.
Μπορει τα τραγουδια να ειναι εντελως χαζοαμερικανικα και εμπορικα.
Μπορει να ειναι ηλιθιοτητα το γεγονος οτι βγαζει ταινια για την ζωη του ενω στην ουσια εχει ζησει μονο 16 χρονια που δεν ειναι ΤΙΠΟΤΑ.

Αλλα μπορεις να αρνηθεις το γεγονος οτι αυτος ο εστω φλωρος εφηβος καταφερε να φτασει εδω που εφτασε σημερα?

Ειτε εγινε διασημος εξαιτειας του υποτιθεμενου cute στιλ του μαλλιου του, ειτε επειδη ειναι καπως-οκ ειναι εντελως- θηλυπρεπης, σημασια εχει οτι στην τελικη ΕΓΙΝΕ.

Να παρω αλλο παραδειγμα τωρα.

Kesha.

Δεν με ενθουσιαζει αλλα δεν μπορειται να μην παραδεχτειτε οτι την ξερει ολος ο κοσμος. Η μουσικη της ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ εμπορικη και φαινεται σαν να ειναι μονιμως μεθυσμενη κα μαστουρωμενη αλλα παρολα αυτα κερδισε με το σπαθι της αυτο που ειναι σημερα. Σε αυτο το σημειο ειμαι σιγουρη οτι ολο και καποιος θα με διεκοπτε για να κανει την παρατηρηση ''Φανταζεσαι σε ποσους καθησε για να γινει διασημη?'' Οχι λοιπον, δεν εγινε υποχειριδιο κανενος ουτε ''εκατσε'' σε κανεναν παραγωγο. Ολομοναχη καταφερε οτι ειναι τωρα. Ζουσε σε ενα τροχοσπιτο καποιων φιλων της καπου στα 15 της και πολλες φορες αναγκαζοταν και να ζητιανεψει για να ζησει. Ειχε μονο μια μητερα που την εφοδιαζε με ελπιδες και ηχογραφησε παρανομα το πρωτο της αλμπουμ επειδη δεν ειχε λεφτα.
Κυνηγηθηκε απο την ασφαλεια ενος μεγαλου παραγωγου οταν προσπαθησε να τον πλησιασει μπαινωντας στο σπιτι του πηδωντας τα καγκελα για να του δωσει να ακουσει το σιντι της και υπεφερε πολλα μεχρι να αποκτησει την ''καριερα'' που εχει τωρα.

Προσωπικα αυτοι οι καλλιτεχνες δεν με ενθουσιαζουν για την ακριβεια δεν μου αρεσουν καθολου καθως δεν ειναι του στιλ μου αλλα δεν εχω κανενα δικαιωμα οπως και οι υπολοιποι ανθρωποι, να τους χαρακτηριζουμε με αυτον τον τροπο. Ειναι σαν να μου λες οτι σου αρεσει να σε λενε αλκοολικο/η πισω απο την πλατη σου. Φανταζεσαι πως νιωθουν αυτοι οταν ακουγονται τοσα προς το ατομο τους?

Οταν παυουν να ειναι τα φωτεινα αστερια της σοουμπιζ και κλεινουν τα φωτα μενουν μονοι με μονη παρεα τα υβριστικα σχολια των γυρω τους.

Θα σου αρεσε εσενα κατι τετοιο?

 Ειναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Δεν τους υπερασπιζομαι ουτε τους υποστηριζω στην δουλεια τους απλα εχω βαρεθει να ακουω τον καθε ακυρο που δεν εχει ζωη να ασχοληθει, να μιλαει για αλλους ειτε διασημους ειτε μη διασημους.

Και να ξερετε οτι ολα απο κει αρχιζουν. Δηλαδη αν εγω μιλαω υποτιμιτικα και ασχημα για τον Kurt Cobain ή για τον Jesse McCartney (οχι τον Paul απο τους Beatles) σημαινει οτι ετσι μιλαω και για τους ανθρωπους που εχω γυρω μου.

Ναι μπορει η παρακατω εικονα να φαινεται αστεια και πετυχημενη αλλα ενας ανηδαιος χωρις καμια αισθηση του χιουμορ καταφερε να προσβαλλει δυο ανθρωπους μεσα απο αυτην.

Συγχαρητηρια.

Νιωθεις σπουδαιος?

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Με ποιό δικαίωμα?

Με ποιο δικαιωμα λοιπον?
Οπως ξερετε ολοι σας αυτην την στιγμη διανυουμε το Πασχα. Μια χριστιανικη γιορτη που περιλαμβανει μια ανασταση, ενα καψιμο ενος Ιουδα και κατι τετοια που δεν μπορεσα να συγκρατησω ποτε.
Σιγουρα με βολευει η αποχη απο το σχολειο για δυο βδομαδες αλλα γιατι πρεπει να γιορτασω?
Ως γνωστον ειμαι αθρησκη (οχι αθεη) δηλαδη δεν συμφωνω με ολα οσα λεει η θρησκεια που επικρατει στην Ελλαδα. Και δεν κανω αυτην την αναρτηση ουτε για να πεισω κανεναν να μην παει εκκλησια (οπου εχω να πατησω απο την δευτερα δημοτικου) αλλα ουτε και για να συμφωνησει μαζι μου.
Εγω εχω μια ερωτηση μονο να κανω.

Με ποιο δικαιωμα? Ναι, με ποιο δικαιωμα με βαπτισατε χριθτιανη? Με ποιο δικαιωμα επιλεξατε την θρησκεια μου?

Και ναι μπορειτε να με κοιτατε σαν να ειμαι εξωγιηνος οταν λεω πως δεν πιστευω οτι πρεπει να πηγαινω εκκλησια και ναι μπορει να με κοιταζετε σαν να εχω χολερα οταν λεω οτι δε συμφωνω με αυτα τα εθιμα και ακομα χειροτερα να μου λετε να σωπασω οταν εκφραζω την γνωμη μου.
Αλλα ξαναρωτω. Με ποιο δικαιωμα αποφασισατε να με βαλετε σε αυτο το θεατρο του παραλογου οταν ημουν μερικων μηνων?

Δεν ειναι αυτο που με πειραζει τοσο, οσο το οτι αυτη η θρησκεια ειναι αποτυπωμενη σε χιλιαδες χαρτια οπως οι ταυτοτητες, πιστοποιητικα, διαβατηρια. ΓΙΑΤΙ?

Τουλαχιστον εγω θα αφησω το περιθωριο στα παιδια μου εαν κανω ποτε να αποφασισουν στα 18 τους οπου θεωρειται η ηλικεια της ενηλικιωσης να αποφασισουν τι θελουν να κανουν και να ακολουθησουν γιατι ΔΕΝ εχω το δικαιωμα οπως ΔΕΝ ειχαν το δικαιωμα οι δικοι μου γονεις να με βαπτισουν χωρις να με ρωτησουν.

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

~Οτινανισμός~

Η σημερινη αναρτηση ονομαζεται ''Οτινανισμος".
Πολυ απλα ειναι μια αναρτηση του ''Οτι να'ναι''.
Για να εξηγησω λιγα πραγματα για τον Οτινανισμο. Ειναι ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
Πως λεμε ''Χριστιανισμος'' ? Ε ακριβως αυτο. Οτινανισμος λοιπον. Κατι που δημιουργησα εγω και η παρεα μου. Κατι που μας δινει το ελευθερο να κανουμε και να πιστευουμε οτι να 'ναι. Που μπορουμε να σκεφτομαστε και να λεμε οτι θελουμε. Δεν εχει κανονες ουτε περιορισμους και ορια. Ισως μονο ενα. Ναι, εχει ενα μικρο κανονα. Και ειναι ο εξης :
--> Εαν αποφασισεις να ακολουθησεις τον Οτινανισμο πρεπει οπως και δηποτε να λες και να κανεις ΚΟΤΣΑΝΕΣ.
Απλες βλακειες που θα σε κανουν να σκας στα γελια.
π.χ1 πηγαινεις καπου και φορας την μπλουζα σου αναποδα. αυτο ειναι ''Οτινανισμος''.
π.χ2 ολοι η παρεα φτυνει μεσα στην κετσαπ σε ενα μπολακι στα Goodys απλα απο εθιμο. Αυτο ειναι ''Οτινανισμος''.
π.χ3 Προσπαθεις να μιλησεις αναποδα. Αυτο ειναι ''Οτινανισμος''.

    

(ναι ειναι αληθεια καθε                (το θρανιο μου πριν
 φορα στα Goodys φτυναμε            απο τρια χρονια στο σχολειο)
 στην κετσαπ απο εθιμο)                  


  (το χερι μου μεσα σε                   (ενα ακυρο
   ενα γαντι τα οποια τα εχουν            λεωφορειο) 
  τζαμπα στο λιμανι                            
  για να μαζευεις τα                               
  κακακια του σκυλου σου)                  

                                                                    
(εμπνευση την ωρα των
 θρησκευτικων πριν
απο δυο χρονια)













(αλλη μια καθημερινη εμπνευση
   την οποια εβαλα μεσα στο αμαξακι
   του αδερφου μου επειδη την 
    επομενη μερα εγραφα διαγωνισμα
    και βαριομουν να διαβασω)
                          
(μια μερα γρατζουνιστηκα καπου (μπορειτε να δειτε και την αχνη κοκκινη γραμμη στο χερι μου) και μου φανηκε σαν αυτο το ''τικ'' της διαφημισης της ''Νάικ'' και ετσι εγραψα με μαρκαδορο το μοτο τους ''Just do it''. Αρκετα εφυες εκεινη τη στιγμη. Παντως γελουσαμε 5 ωρες.)




ΠΡΟΣΟΧΗ: τα δικαιωματα των φωτογραφιων ειναι αποκλειστικα δικα μου και παρακαλω να μην διαδωθουν ΠΟΥΘΕΝΑ περα απο τον χωρο αυτου του συγκεκριμενου ιστολογιου.

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

~Τα 5+1 προσωπα του εαυτου μου~

Ήθελα εδω και πολυ καιρο να κανω αυτην την αναρτηση κυριως για μενα... Γιατι αρχιζοντας να ξετυλιγω με αυτον τον τροπο τον χαρακτηρα μου πιστευα οτι θα τον ανακαλυπτα συγχρονως...
Ετσι λοιπον θα εξιστορησω τα 6 προσωπα του εαυτου μου. Αυτα που δεν ξερει κανενας, ακομη και εγω η ιδια...

6) Ευαισθητη

Και δεν το εννοω με την εννοια οτι θα βαλω τα κλαμματα σε καποια μελλοδραματικη ταινια... ουτε οτι θα πλανταξω ακουγωντας το ''Creep'' των Radiohead.
Το γραφω με την εννοια οτι οταν θα δω τον ανθρωπο να ζητιανευει στο πεζοδρομιο, η εικονα του δεν θα φυγει απο το μυαλο μου για ολη την υπολοιπη βδομαδα. Θα σκεφτομαι, το κανει στα ψεμματα? Ή εχει πραγματικα αναγκη? Πως κατεληξε εκει? Τι του συνεβη? Γιατι να υπαρχει τοση δυστηχια? Οταν θα δω τον μεθυσμενο το βραδυ να με ακολουθει και ενω οι φιλες μου θα αρχισουν να τρεχουν επειδη φοβηθηκαν εγω θα κλαψω σιωπηλα. Οχι γιατι τον φοβαμαι αλλα επειδη δεν ξερω γιατι κατεληξε ετσι... Τον παρατησε η γυναικα του? Τα παιδια του δεν του μιλανε πλεον? τον αποφευγει ολος ο κοσμος... γιατι να το κανω και εγω? που ξερω οτι θα μου κανει κακο και οτι δεν αποζητα απλα λιγα λεπτα με τον υπολοιπο κοσμο?

5) Εκδικητικη

Ισως ειναι ενα απο τα ''κακα'' στοιχεια του χαρακτηρα μου ομως πολλες φορες βγαινει σε καλο. η εκφραση ''η εκδικηση ειναι ενα πιατο που τρωγεται και κρυο'' ισχυει στην περιπτωση μου κατα πολυ.
Μπορω να δωσω δυο διαφορετικα παραδειγματα.
Στο δημοτικο ειχα μια φιλη που ''μαρτυρησε'' οτι εγω ειχα σπασει το κουρτινοξυλο της ταξης. περιπου 5 χρονια αργοτερα εκδικηθηκα. Δεν θα αποκαλυψω τι εκανα ακριβως, αλλωστε δεν ειναι αυτο που μας ενδιαφερει, αλλα και παλι ηταν λιγο υπερβολικο.
Δευτερο παραδειγμα ειναι μια αλλη κοπελα η οποια μου εκανε προσφατα τη ζωη δυσκολη. Αυτην την δυσκολια δεν την συναντησα οταν εστρεψα ολο τον κοσμο εναντιον της κανωντας την να με παρακαλαει γονατιστη για συγγνωμη και βοηθεια.

4) Ψευτρα

Ναι ειμαι και απο αυτο. Καθε μερα λεω ψεμματα. Ειτε μικρα ειτε μεγαλα. Ειτε στους γυρω μου ειτε στον εαυτο μου. Και ξερω πολυ καλα οτι καποια μερα θα την παθω και θα φαω τα μουτρα μου αλλα προς το παρων βολευομαι ετσι. Διαλεγω τον ευκολο δρομο οπου ειναι στρωμενος με αληθειες καταπατημενες απο τα ψεμματα μου. Αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως. Ειναι σαν τα ναρκωτικα, σαν τον τζογο. Οταν αρχισεις...δεν μπορεις να σταματησεις. Τον ενα ψεμμα φερνει το αλλο και σε βαζει σε ενα κυκλο οπου τρεχεις τρεχεις και δεν μπορεις να τερματισεις την κουρσα.

3)  Ψυχωτικια

Βασικα δεν ξερω αν αυτη ειναι η σωστη λεξη. Δεν ξερω καν αν στεκει αυτη η λεξη.
Απλα εχω ψυχωσεις. Δεν ξεχνω πραγματα που μου εχουν κανει, που μου εχουν πει. Και δινω σημασια σε αυτα... Και γενικα θα μπορουσα να με χαρακτηρησω καπως... τρελη. Εναν χαρακτηρισμο που μου αποδιδουν οι αλλοι αλλα εγω το αισθανομαι εντελως διαφορετικα. Τσπ. δεν ξερω πως να το αναλυσω αυτο απλα ηθελα να το γραψω.

2) Σκληρη

Οσο ευαισθητη ειμαι αλλο τοσο και παραπανω σκληρη ειμαι. Αυτο δειχνω προς τα εξω και αυτο εχουν εντυπωση και οι αλλοι. Δεν θελω να βλεπουν το ''μεσα μου'' και ετσι προτιμω να δειχνω οτι ειμαι εντελως αναισθητη και δεν με νοιαζει τιποτα. Αυτο ειναι το πιο ψευτικο και αθλιο ''προσωπο'' που εχω.

1) Απαισιοδοξη

Αν πεφτει το αεροπλανο που ειμαι και ολοι λενε οτι θα σωθουμε στα σιγουρα και οτι απλα συνεβη μια επιπλοκη εγω θα πω ''οκ παιδες. Πεθαινουμε'' και θα καθησω ηρεμα να απολαυσω την καθοδο.
Και δεν με πειραζει η απαισιοδοξια μου. Καλυτερα να ειμαι αρνητικη παρα σαν τα χαζοχαρουμενα που ζουν σε ροζ συννεφακια και σε παραλληλους κοσμους και πιστευουν οτι η ζωη απλα ειναι μια πλακα και δεν θα συμβει ποτε τιποτα κακο.
''ΞΥΠΝΗΣΤΕ'' θελω να φωναξω. Καποια πραγματα ειναι εντελως ΧΑΛΙΑ.

Λοιπον αυτα ηθελα να πω για να ξεσκασω.
Εννοειται οτι οποιος θελει μπορει να γραψει τα δικα του προσωπα :)