Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Γιατί οι έφηβες κάνουν πάντα τις χειρότερες επιλογές όσων αφορά το άλλο φύλο?

Καταρχας πριν ξεκινησω αυτην την αναρτηση θα ηθελα να ενημερωσω αυτους που ισως ριχνουν καμια ματια εδω περα καθε 5-6 χρονια οτι εφτιαξα και ενα δευτερο μπλογκ που θα ασχολουμαι με καλλιτεχνες, συναυλιες και ολα τα λοιπα που εχουν να κανουν με την λατρεμενη τεχνη της μουσικης. οποιος θελει να τσεκαρει εχω ηδη γραψει την πρωτη προχειρη αυτοσχεδια αναρτηση σχετικα με ενα συγκροτημα που λεγεται ''Brand New'' και το υπερλατρευω.

http://feel-the-music-and-run-away.blogspot.com/

Λοιπον, στο θεμα μας τωρα.

Το χρονιο ερωτημα που ακομα δεν εχει βρεθει επιστημονικη λυση και βασανιζει την ανθρωποτητα (καλα μην υπερβαλλουμε κιολας) ειναι αυτη η παραξενη ελξη που ωθει τα περισσοτερα κοριτσια προς το <<κακο αγορι>> που πιθανοτατα θα την κακομεταχειριστει/εκμεταλλευτει/πληγωσει και τα λοιπα.

Σημειωση: Τα αγορια δεν φταινε παντα για οσα συμβαινουν σε μια σχεση. Μαλιστα ερευνες δειχνουν οτι το μεγαλυτερο ποσοστο του φταιξιματος το κατεχουν οι γυναικες. Και οσων αφορα το συγκεκριμενο αρθρο εννοειται οτι υπαρχουν και εξαιρεσεις.

Λοιπον. Εχουμε και λεμε.
Τα κοριτσια συμπεριλαμβανομενου και του εαυτου μου εχουν την ταση να θελουν παντα καποιον <<επικυνδινο>>. με τον ορο επικυνδινο δεν εννοω καποιον σχιζοφρενη δολοφονο που κυνηγαει αβοηθητες ασιατισες ντυμενος με ριγε μπιτζαμες. Εννοω καποιον που τον κοιτας και αυτοματα το μυαλο σου σκεφτεται τις λεξεις <<σεξυ, επικυνδινος, περιπετεια, ουαου, τον θελω.>>

Αυτον τον συνειρμο λεξεων την εχουν συνηθως τα κοριτσια του εντελως αντιθετου χαρακτηρα απο το συγκεκριμενο ειδος αγοριου. Αυτα τα κοριτσια συνηθως ειναι ρομαντικα, και εχουν την ψευδαισθηση να νομιζουν οτι αν τα μπλεξουν με το <<κακο αγορι>> θα το αλλαξουν σε ενα τζαμαουα αλλα και ταυτοχρονα καλο παιδι που δεν εχει ματια για καμια αλλη και ολοι θα ειναι ευτυχισμενοι. Μεγα ΛΑΘΟΣ.

Σημειωση: Δεν ειμαι απο αυτα τα κοριτσια. Εγω προσωπικα θελω καποιον σατανικο, κακο και διεστραμμενο με δοσεις εγωισμου και αξιοπρεπειας. Ναι ελευθερα μπορειτε να με πειτε μαζοχα. Και οχι δεν μου αρεσει να αυτομαστιγωνομαι.

Συνεχιζω. Αυτες οι ψευδαισθησεις που βλεπουμε στις σαχλορομαντικες ταινιες και πιθανοτατα διαβαζουμε σε αυτα τα μελα βιβλια δεν εχουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχεση με την πραγματικοτητα και ολως παραδοξως ΟΛΟΙ το ξερουμε αυτο ακομα και το κοριτσακι που ονειρευεται τον πριγκιπα στο ασπρο αλογο.
Γιατι λοιπον το γυναικιο φυλο συνεχιζει να θελει καποιον ενω ταυτοχρονα ξερει οτι στο τελος θα τον μισησει και θα την πληγωσει?
Ο μαζοχισμος θα μπορουσε να ειναι η απαντηση αλλα υπαρχει και μια αλλη εκδοχη.

Ας φανταστουμε μια κοπελα που της αρεσουν τα μακαρονια, τα κερακια που μολις τα σβηνεις ξαναναβουν και τα χνουδωτα αρκουδακια. Ας υποθεσουμε οτι υπαρχει και ενα αγορι με τα ιδια ακριβως ενδιαφεροντα δηλαδη μακαρονια,κερακι που αναβουν ξανα μολις τα σβησεις και χνουδωτα αρκουδακια.
Εαν αυτοι οι δυο κατεληγαν σε μια σχεση πιθανοτατα να ταιριαζαν απολυτως ως προς τα ενδιαφεροντα τους αλλα δεν θα αργουσε η βαρεμαρα και η ρουτινα σωστα? Και εφοσων το αγορι θα ηταν ψυχικα ιδιο με το κοριτσι δεν θα σκεφτοταν ποτε να την πληγωσει η κατι αναλογο.

Εαν φανταστουμε το ιδιο κοριτσι με ενα αγορι που προτιμαει την κοκαινη, τις μηχανες και τα σκοτωμενα περιστερια (πολυ fail παραδειγμα?) καποια στιγμη αυτοι οι δυο θα ερχονταν σε συγκρουση που θα ηταν μοιραια. Τοτε η καλη κοπελιτσα θα πληγωνοταν με τη διαφορα οτι στην αρχη εζησε κατι διαφορετικο, περασε καλα.

Και αν υποθεσουμε οτι ειχατε εσεις οι ιδιοι την επιλογη:

εγω+εαυτος μου=βαρεμαρα

ή

εγω+διαφορετικο=κακο τελος

πιστευω οτι ξεκαθαρα ολοι θα διαλεγατε την δευτερη επιλογη.
Για αυτο η ελξη αναμεσα στα διαφορετικα οντα ειναι μεν συναρπαστικη αλλα αποβαινει μοιραια. Δεν ειναι τυχαιο το γεγονος οτι τα ετερωνυμα ελκονταια αλλα εχουν μια πολυ εντονη σχεση με συγκρουσεις.

Και για τον λογο οπου ολοι μας θελουμε κατι διαφορετικο καταληγω στο συμπερασμα οτι αυτες οι ''λαθος'' επιλογες που νομιζουμε οτι κανουμε τελικα ειναι αποτυχημενες αποπειρες να βγουμε απο τη ρουτινα του βαρετου εαυτου μας.

Σημειωση: το παραπανω κειμενο πιθανον να ειναι τελειως βλακωδες και ηλιθιο αλλα πολυ καλυτερο απο το να διαβασω αγγλικα για το proficiency που δινω σε μια βδομαδα.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Κοίτα μαμά τί λέει ο τοίχος!

Περπατουσα πριν λιγες μερες σε ενα γνωστο δρομο που εχει πεσει ''θυμα'' των graffitαδων και κυριως των αναρχικων. Φρασεις και λεξεις ειναι διασπαρτες εδω και κει και απο κατω το γνωστο σε ολους ''Α'' σε ενα κυκλο. Μια μητερα περνουσε απο κει φορτωμενη με σακουλες απο το σουπερ μαρκετ και ενα παιδακι γυρω στα 8 κοιτουσε εκστασιασμενο τους τοιχους με την κοκκινη και μαυρη μπογια συλλαβιζοντας αυτα που ηταν γραμμενα. <<Κοιτα μαμα τι λεει ο τοιχος>> ειπε χαρουμενο δειχνοντας με το δαχτυλο του το συνθημα που ηταν αποτυπομενο. Η μητερα κοιταξε λοξα και σπρωχνοντας το παιδακι να προχωρησει πιο γρηγορα του ειπε να μην χαζευει δεξια και αριστερα. Ηθελα απο καιρο να βαλω φωτογραφιες απο διαφορα συνθηματα που εχω δει ή και δεν εχω δει κατα καιρους και να που μου παρουσιαστηκε η ευκαιρια.

*Οι παρακατω φωτογραφιες ΔΕΝ μου ανηκουν. Τις εχω βρει απο διαφορα tumblr.